Η πολιτική της βρώμικης ενέργειας

Ένας σύγχρονος Μαυρογιαλούρος: «Θα σας φέρουμε και ποτάμια μαύρου χρυσού»

 από τον Νίκο Χαραλαμπίδη της GREENPEACE- 22 Αυγούστου, 2013

Θέρος. Καύσωνας και μπουρίνια, πυρκαγιές και μπλακάουτ. «Τι είχες Γιάννη μ’, τι είχα πάντα» κατά τη λαϊκή ρήση. Όλα αυτά όμως εν μέσω κρίσης, φορολογικών δηλώσεων, τέλους ακινήτων και συζητήσεων για πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, μέσω σύσσωμης της ηγεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, είναι πεισμένη ότι οι ΑΠΕ και η γρήγορη ανάπτυξή τους (δεν έχουν συμμάζεμα οι αθεόφοβες!) αποτελούν σημαντικό μέρος του προβλήματος και πρέπει να μπουν επιτέλους στο ψυγείο αν θέλουμε να μειώσουμε τα δημόσια ελλείμματα.

Όχι, δυστυχώς η κυβέρνηση δεν αναφερόταν στο έλλειμμα των 700 και βάλε εκατ. ευρώ ετησίως από την επιδότηση της χρήσης πετρελαίου για την ηλεκτροδότηση των νησιών μας (αυτό που πληρώνουμε όλοι μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ). Δεν αναφερόταν στο έλλειμμα από την επιδότηση παλιών λιγνιτικών σταθμών και σταθμών φυσικού αερίου που κάθονται (μπας και χρειαστούν κάποτε). Δεν αναφερόταν στο έλλειμμα από τη νοσηλεία των αμέτρητων θυμάτων του λιγνίτη, παρά το γεγονός ότι περισσότεροι από χίλιοι από αυτούς καταλήγουν κάθε χρόνο. Δεν αναφερόταν στο έλλειμμα από την εμμονή στην κατασκευή του καινούριου λιγνιτικού (Πτολεμαΐδα 5, όπως λέμε Απόλλων 13) σταθμού που θα μας κρατάει δεμένους στο κάρβουνο για καμιά πενηνταριά χρόνια ακόμα. Όχι. Φταίνε οι ΑΠΕ και θα το πληρώσουν.

Έτσι, με μεθοδικά βήματα, μέσα στο τελευταίο 12μηνο, οι κυβερνήσεις συνεργασίας διέλυσαν τη μόνη ίσως βιομηχανία που άνθιζε εν μέσω κρίσης: αυτή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας χάνονται, εκατομμύρια δημόσιων εσόδων αποτελούν παρελθόν, δις επενδύσεων φεύγουν για άλλους προορισμούς. Και συνεχίζουμε να εξαρτόμαστε από τον βρώμικο λιγνίτη και το εισαγόμενο (και βρώμικο) πετρέλαιο. Είπαμε, πρέπει να συνεχίσουν να επωφελούνται οι λίγοι και καλοί.

Αν όμως νομίζετε ότι τελειώσαμε είστε βαθιά γελασμένοι.

Συνεχίζοντας τη βουτιά στο μαύρο, βρώμικο, σπάταλο και ακριβό παρελθόν των προκατόχων της, η τωρινή ηγεσία του ΥΠΕΚΑ ανακοίνωσε (εν μέσω θέρους) ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα προχωρήσει στον «πρώτο» μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό για την χώρα (αφού η ενέργεια είναι βασικός μοχλός της ανάπτυξης). Έχουμε ξαναπεί για «μνήμη χρυσόψαρου», αλλά εδώ ο υπουργός κ. Μανιάτης και ο Γενικός Γραμματέας Κ. Μαθιουδάκης δίνουν ρέστα.

Flashback μόλις τρία χρόνια πίσω: Ο ένας ήταν ο πολιτικός προϊστάμενος και ο άλλος ηγείτο της Εθνικής Επιτροπής Ενεργειακού Σχεδιασμού που παρέδωσε στη Βουλή το 2011 σχέδιο Μακροπρόθεσμου Ενεργειακού Σχεδιασμού. Εν μέσω κρίσης, η επιτροπή στην οποία οι δύο άνδρες είχαν εξέχουσες θέσεις, απεφάνθη ότι νομοτελειακά οδεύουμε προς:

• μείωση της εξάρτησης από το λιγνίτη
• αυξημένη διείσδυση καθαρής ενέργειας
• μεγάλες επενδύσεις στην εξοικονόμηση ενέργειας
• ηλεκτροκίνηση στις μεταφορές
• δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας και συγκρατημένων τιμών για τους καταναλωτές εξαιτίας της μεγάλης διείσδυσης των ΑΠΕ

Μεσολαβούν εκλογές, αλλαγή της σύνθεσης της Βουλής και της κυβέρνησης. Οι ίδιοι άνθρωποι (ο νυν υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης και ο ΓΓ Ενέργειας Κώστας Μαθιουδάκης με τη συνδρομή του υφυπουργού ΠΕΚΑ Ασημάκη Παπαγεωργίου) έρχονται σήμερα και προωθούν την άντληση πετρελαίου και αερίου από τα τρίσβαθα των θαλασσών, νέους λιγνιτικούς σταθμούς, σχιστολιθικό αέριο, εισαγωγή λιθάνθρακα (σχετική πρωτοβουλία την είχε παγώσει οριστικά ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης)… αφού μας έχουν βομβαρδίσει με δημοσιεύματα που δείχνουν τους θησαυρούς που κρύβει η ελληνική γη (και ίσως κάποιοι ζηλιάρηδες ξένοι δεν μας αφήνουν να καρπωθούμε εδώ και χρόνια). Α και για να μην ξεχνιόμαστε: για όλα φταίνε οι ΑΠΕ!

Τύφλα να έχει το 10άρι του Ιωάννη Μελισσανίδη κύριε Μανιάτη. Τέτοια τεχνική είναι για τα ταπί ενόργανης γυμναστικής και όχι για την άγρια πραγματικότητα που ζούμε. Ο κ. Μανιάτης ξέχασε μέσα σε λίγες μόλις ημέρες τον τίτλο του υπουργού Κλιματικής Αλλαγής που τόσο ζηλότυπα κρατάει και ανακοινώνει. Ξεχνάει ότι οι επιλογές του κάνουν την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών και των επιπτώσεών τους στην οικονομία, από ανέφικτη μέχρι πανάκριβη.

Ξεχνάει ότι η κλιματική κρίση στη χώρα μας θα είναι μόνιμη. Το (οικονομικό) κόστος θα είναι τουλάχιστον διπλάσιο του σημερινού δημόσιου χρέους. Και η Ελλάδα μας θα μοιάζει κάπως έτσι.

Αν δεν σταματήσουμε τα βρώμικα σχέδιά τους θα πληρώνουμε τις επιλογές τους για τα επόμενα 30 χρόνια τουλάχιστον. Ναι, σωστά το καταλάβατε: κάποιοι λίγοι θα θησαυρίζουν ακόμα και όταν η χώρα βουλιάζει.

ΥΓ. Είναι χαρακτηριστικό ότι με αφορμή το black out στη Σαντορίνη, ο υπουργός έσπευσε να ανακοινώσει τη διασύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα ώστε να εξασφαλιστεί η ενεργειακή τους επάρκεια (σωστό βήμα και με κόστος περίπου όσο κοστίζει το πετρέλαιο που καίμε στα νησιά μας μέσα σε ένα 1-2 χρόνια). Για ποιο λόγο όμως να διασυνδέσουμε τα νησιά μας κατά τον κ. Μανιάτη; Μα, για να φτιαχτούν νέες μονάδες φυσικού αερίου φυσικά… Κουβέντα για το ανεξάντλητο ανανεώσιμο δυναμικό που θα μπορούσε να υποκαταστήσει όχι μόνο το πετρέλαιο αλλά και τον βρώμικο λιγνίτη (πέραν της εξασφάλισης ενεργειακής επάρκειας για τα ίδια τα νησιά).

ΠΗΓΗ: https://www.greenpeace.org/greece/el/blog/tarazontas_ta_nera_blog_nikos_charalampidis/blog/46330/